in zichzelf gekeerd vanaf het zesde leerjaar had hij verschillende dromen die hem bang maakten bang dat hij ze niet kon uitvoeren hij droomde dag en nacht droomde zelfs meer in de dag elke dag leek het meer en meer op de duur zag hij geen overzicht hoe ouder hij werd hoe eenzamer met anderen over zijn dromen praten werd onmogelijk voor hem hij zag telkens de vinger aan de slaap de versies liepen door elkaar hij begon in zichzelf te praten dacht in zichzelf de duivel te zien een gevaar voor wat hij wilde tot iemand zijn aanteken boekje verbrande toen vielen zijn ogen en mond open zijn hoofd werd een lege blikken doos enkel goede vrienden zagen de verandering ela